Korte en visuele uitleg over klassieke opzet van project management
Heel globaal kun je projecten opknippen in een viertal fasen, die in het Engels beginnen met een ‘d’: Define, Design, Deliver, Develop. Voor grote projecten kan de projectlevenscyclus binnen elke fase herhaald worden, omdat elke fase een miniproject an sich is. Deze cycli-binnen-cycli zijn gebruikelijk voor vele andere projectprocessen. Dit geeft de werkelijkheid ook beter weer, want het zijn eerder cycli van activiteiten dan een rechttoe rechtaan, lineair proces. De werkelijke wereld is evenmin zelden zo strak gedefinieerd.
“Het focussen op het proces in plaats van het resultaat geeft een enorme mogelijkheid om dit proces te blijven verbeteren.”
Er bestaat overigens niet zoiets als een ‘belangrijkste fase’, want de stappen vertegenwoordigen een ketting van activiteiten, waarbij de ketting zo sterk is als de zwakste schakel. In elke fase moet een aantal taken en discussiepunten aangepakt worden, waardoor dit een zekere complexiteit met zich meebrengt voor de projectmanager. Om de analogie van de ketting verder door te trekken, kun je beter overall goed zijn in alle fasen, dan excellent zijn in één en niet in de andere. De generieke levenscyclus van een project impliceert overwegingen over hoeveel tijd waaraan wordt besteed. Over het algemeen is dit in het begin laag, neemt het toe tijdens de doe-fase en neemt het weer af bij het ontwikkelen van het proces. Of dit zo slim is, wordt later uitgebreid besproken [in mijn boek Lean vertaald naar projecten].
Geen reacties